Dok Hrvatsku optuzuju za fasizam dotle u Srbiji ide dalje rehabilitacija Milana Nedica

tre911 wrote:

Noor wrote:

Stanojko wrote:Meni zao sto ne znate istoriju.

to što ti navodiš nije povijest, to je vaše viđenje iste.
isto kao i ono jučer s Madeleine Albright...1937. je s roditeljima odselila u Beograd, gdje joj je otac postavljen za javnogovornika u čehoslovačkom veleposlanstvu.

...Obitelj je u Beogradu provela samo godinu dana, do upada Hitlerovih trupa u Čehoslovačku. Ubrzo seli u London, gdje otac dobiva politički azil. Nakon sloma fašizma obitelj se vraća u Prag, a potom i u Beograd, gdje je njen otac postavljen za veleposlanika. U veljači 1948. godine s rušenjem Benešove vlasti završava veleposlanička karijera Madleninog oca Korbela, koji je nakon toga kao čehoslovački predstavnik upućen u mirovnu misiju UN-a (Ujedinjeni narodi) u Indiju. U ljeto iste godine dolazi do raskola Tito - Staljin, a Pavle Janković uz posredovanje direktora beogradskog lista Politika Vladislava Ribnikara šalje Mandulu Korbelovu s malom Maldenkom i mlađom kćerkom Katarinom u New Delhi, k ocu, koji uskoro dobiva politički azil u Sjedinjenim Državama. U Sjedinjenim Državama obitelj se nastanjuje u Denveru, savezna država Colorado. Otac u Sjedinjenim Državama piše knjigu o beogradskim iskustvima. Tito šalje svog čovjeka za specijalne zadatke Vladimira Dedijera da ga u tome pokuša spriječiti, ali knjiga U Titovom komunizmu ipak izlazi 1951. godine. Madlenka za to vrijeme marljivo uči, studira i diplomira na Sveučilištu u Wellseleyu i magistrira u Bostonu. Uskoro postaje Madeleine, i to Albright: udala se za ljubav iz studentskih dana - Josepha Mdeilla Paltersona Albrighta, jednog od suvlasnika lista Washington Post, s kojim rađa tri kćerke.

i ajd sad objasni, jer jučer si to lukavo izbjegao, kako ste joj to vi spasili dupe?

Možda četkica nije vidjela pa da ponovim jel :) Očekujem četnički izvor na ćirilici koji drugačije kaže

Da ne cekas...

"Americki drzavni sekretar provela je jedno leto sa svojom majkom i bakom kod Zarka Popcica, trgovca i ugostitelja, vlasnika vile "Rivijera" (danasnja zgrada Opstinskog suda). Njegov sin Ljuba Popcic, ekonomista, objasnio nam je kako je doslo do "Medlinine posete". "Moj stric Radoslav - Duja Bogdanovic, inace brat od tetke moga oca, bio je ugledan advokat i zamenik ministra pravosudja izmedju dva rata. On je zavrsio prava na Sorboni, kao i otac Medlin Olbrajt. To poznanstvo ucinilo je da njen otac odluci da ih skloni pred nemackom invazijom na Cehoslovacku 1939. godine u vilu 'Rivijera' u Vrnjackoj Banji. Bili su jedno leto i secam se, tada sam imao cetiri godine, da su je zvali 'Ljiljana-Jana'. Znam da mi je majka govorila pre 20-30 godina da su to 'ambasadori' o kojima bi trebalo vise da saznam. Sve je to tako teklo dok je nisam video za govornicom UN. Onda sam joj napisao pismo i poslao tri fotografije. Ona se nije javila. Znam samo da je jednoj nemackoj TV stanici rekla da se seca toga kao kroz san.

summer*wine wrote:Ja sam samo praktična..ionako kršćanstvo najbrže gubi vjernike, ne treba ih još dodoatno tjerati nekim novopečenim restriktivnim pravilima..

Problem je sto nisu "novopecena" nego mloooogo stara i izvorna... A sto hriscanstvogubi vernike...tja ionako prorocanstvo kaze da ce na sudnji dan hriscana biti samo u 3 manastira...Sve je dakle kako treba.

Stanojko wrote:

tre911 wrote:

Noor wrote:

Stanojko wrote:Meni zao sto ne znate istoriju.

to što ti navodiš nije povijest, to je vaše viđenje iste.
isto kao i ono jučer s Madeleine Albright...1937. je s roditeljima odselila u Beograd, gdje joj je otac postavljen za javnogovornika u čehoslovačkom veleposlanstvu.

...Obitelj je u Beogradu provela samo godinu dana, do upada Hitlerovih trupa u Čehoslovačku. Ubrzo seli u London, gdje otac dobiva politički azil. Nakon sloma fašizma obitelj se vraća u Prag, a potom i u Beograd, gdje je njen otac postavljen za veleposlanika. U veljači 1948. godine s rušenjem Benešove vlasti završava veleposlanička karijera Madleninog oca Korbela, koji je nakon toga kao čehoslovački predstavnik upućen u mirovnu misiju UN-a (Ujedinjeni narodi) u Indiju. U ljeto iste godine dolazi do raskola Tito - Staljin, a Pavle Janković uz posredovanje direktora beogradskog lista Politika Vladislava Ribnikara šalje Mandulu Korbelovu s malom Maldenkom i mlađom kćerkom Katarinom u New Delhi, k ocu, koji uskoro dobiva politički azil u Sjedinjenim Državama. U Sjedinjenim Državama obitelj se nastanjuje u Denveru, savezna država Colorado. Otac u Sjedinjenim Državama piše knjigu o beogradskim iskustvima. Tito šalje svog čovjeka za specijalne zadatke Vladimira Dedijera da ga u tome pokuša spriječiti, ali knjiga U Titovom komunizmu ipak izlazi 1951. godine. Madlenka za to vrijeme marljivo uči, studira i diplomira na Sveučilištu u Wellseleyu i magistrira u Bostonu. Uskoro postaje Madeleine, i to Albright: udala se za ljubav iz studentskih dana - Josepha Mdeilla Paltersona Albrighta, jednog od suvlasnika lista Washington Post, s kojim rađa tri kćerke.

i ajd sad objasni, jer jučer si to lukavo izbjegao, kako ste joj to vi spasili dupe?

Možda četkica nije vidjela pa da ponovim jel :) Očekujem četnički izvor na ćirilici koji drugačije kaže

Da ne cekas...

"Americki drzavni sekretar provela je jedno leto sa svojom majkom i bakom kod Zarka Popcica, trgovca i ugostitelja, vlasnika vile "Rivijera" (danasnja zgrada Opstinskog suda). Njegov sin Ljuba Popcic, ekonomista, objasnio nam je kako je doslo do "Medlinine posete". "Moj stric Radoslav - Duja Bogdanovic, inace brat od tetke moga oca, bio je ugledan advokat i zamenik ministra pravosudja izmedju dva rata. On je zavrsio prava na Sorboni, kao i otac Medlin Olbrajt. To poznanstvo ucinilo je da njen otac odluci da ih skloni pred nemackom invazijom na Cehoslovacku 1939. godine u vilu 'Rivijera' u Vrnjackoj Banji. Bili su jedno leto i secam se, tada sam imao cetiri godine, da su je zvali 'Ljiljana-Jana'. Znam da mi je majka govorila pre 20-30 godina da su to 'ambasadori' o kojima bi trebalo vise da saznam. Sve je to tako teklo dok je nisam video za govornicom UN. Onda sam joj napisao pismo i poslao tri fotografije. Ona se nije javila. Znam samo da je jednoj nemackoj TV stanici rekla da se seca toga kao kroz san.

Aha, znači opet četnički izvori pokušavaju svima reći istinu što i kako se dogodilo. To što su utekli pred njemcima ne znači da ste im vi spasili glave nego samo znači da su utekli na vrijeme kako iz češke tako i od vas. Da su ostali kod vas  završili bi kao i svi židovi u srbiji i nema te mogućnosti koja bi bila čak i u promilima da bi bilo drugačije. Dakle kako ti rekoh već ranije okani se srpskih(četničkih) izvora jer vas vuku u ponor a vi još galamite đihaaa đihaaa. Istini za volju kad bolje razmislim držte se vi vaših izvora, čim prije zveknete kako treba bolje i za vas i za nas.

Stanojko wrote:

summer*wine wrote:Ja sam samo praktična..ionako kršćanstvo najbrže gubi vjernike, ne treba ih još dodoatno tjerati nekim novopečenim restriktivnim pravilima..

Problem je sto nisu "novopecena" nego mloooogo stara i izvorna... A sto hriscanstvogubi vernike...tja ionako prorocanstvo kaze da ce na sudnji dan hriscana biti samo u 3 manastira...Sve je dakle kako treba.

To opet neka četnička proročanstva? U Bibliji to nigdje ne piše.

jbg ona nekako krivo protumačila tu srpsku "gorsku službu za spašavanje... ili je nezahvalna kuja... ako uzmeo u obzir da je i njena nešto značila kad se donosila odluka o bombardiranju "nebeskije"....

tre911 wrote:

Stanojko wrote:

tre911 wrote:

Noor wrote:

Stanojko wrote:Meni zao sto ne znate istoriju.

to što ti navodiš nije povijest, to je vaše viđenje iste.
isto kao i ono jučer s Madeleine Albright...1937. je s roditeljima odselila u Beograd, gdje joj je otac postavljen za javnogovornika u čehoslovačkom veleposlanstvu.

...Obitelj je u Beogradu provela samo godinu dana, do upada Hitlerovih trupa u Čehoslovačku. Ubrzo seli u London, gdje otac dobiva politički azil. Nakon sloma fašizma obitelj se vraća u Prag, a potom i u Beograd, gdje je njen otac postavljen za veleposlanika. U veljači 1948. godine s rušenjem Benešove vlasti završava veleposlanička karijera Madleninog oca Korbela, koji je nakon toga kao čehoslovački predstavnik upućen u mirovnu misiju UN-a (Ujedinjeni narodi) u Indiju. U ljeto iste godine dolazi do raskola Tito - Staljin, a Pavle Janković uz posredovanje direktora beogradskog lista Politika Vladislava Ribnikara šalje Mandulu Korbelovu s malom Maldenkom i mlađom kćerkom Katarinom u New Delhi, k ocu, koji uskoro dobiva politički azil u Sjedinjenim Državama. U Sjedinjenim Državama obitelj se nastanjuje u Denveru, savezna država Colorado. Otac u Sjedinjenim Državama piše knjigu o beogradskim iskustvima. Tito šalje svog čovjeka za specijalne zadatke Vladimira Dedijera da ga u tome pokuša spriječiti, ali knjiga U Titovom komunizmu ipak izlazi 1951. godine. Madlenka za to vrijeme marljivo uči, studira i diplomira na Sveučilištu u Wellseleyu i magistrira u Bostonu. Uskoro postaje Madeleine, i to Albright: udala se za ljubav iz studentskih dana - Josepha Mdeilla Paltersona Albrighta, jednog od suvlasnika lista Washington Post, s kojim rađa tri kćerke.

i ajd sad objasni, jer jučer si to lukavo izbjegao, kako ste joj to vi spasili dupe?

Možda četkica nije vidjela pa da ponovim jel :) Očekujem četnički izvor na ćirilici koji drugačije kaže

Da ne cekas...

"Americki drzavni sekretar provela je jedno leto sa svojom majkom i bakom kod Zarka Popcica, trgovca i ugostitelja, vlasnika vile "Rivijera" (danasnja zgrada Opstinskog suda). Njegov sin Ljuba Popcic, ekonomista, objasnio nam je kako je doslo do "Medlinine posete". "Moj stric Radoslav - Duja Bogdanovic, inace brat od tetke moga oca, bio je ugledan advokat i zamenik ministra pravosudja izmedju dva rata. On je zavrsio prava na Sorboni, kao i otac Medlin Olbrajt. To poznanstvo ucinilo je da njen otac odluci da ih skloni pred nemackom invazijom na Cehoslovacku 1939. godine u vilu 'Rivijera' u Vrnjackoj Banji. Bili su jedno leto i secam se, tada sam imao cetiri godine, da su je zvali 'Ljiljana-Jana'. Znam da mi je majka govorila pre 20-30 godina da su to 'ambasadori' o kojima bi trebalo vise da saznam. Sve je to tako teklo dok je nisam video za govornicom UN. Onda sam joj napisao pismo i poslao tri fotografije. Ona se nije javila. Znam samo da je jednoj nemackoj TV stanici rekla da se seca toga kao kroz san.

Aha, znači opet četnički izvori pokušavaju svima reći istinu što i kako se dogodilo. To što su utekli pred njemcima ne znači da ste im vi spasili glave nego samo znači da su utekli na vrijeme kako iz češke tako i od vas. Da su ostali kod vas  završili bi kao i svi židovi u srbiji i nema te mogućnosti koja bi bila čak i u promilima da bi bilo drugačije. Dakle kako ti rekoh već ranije okani se srpskih(četničkih) izvora jer vas vuku u ponor a vi još galamite đihaaa đihaaa. Istini za volju kad bolje razmislim držte se vi vaših izvora, čim prije zveknete kako treba bolje i za vas i za nas.

Pa ti i Pizon trcite mrtvu trku u gluposti... Ovo nije nesto sto neko moze da izmisli tek tako. Utekli su iz Ceske i dosli u Srbiju gde su nasli utociste dok nisu zapalili za London. Sta ti nije jasno?

michaellcmacha wrote:jbg ona nekako krivo protumačila tu srpsku "gorsku službu za spašavanje... ili je nezahvalna kuja... ako uzmeo u obzir da je i njena nešto značila kad se donosila odluka o bombardiranju "nebeskije"....

Proširujemo sa ustaškovatikanske zavere na židovsko belosvetcku urotu!!

tre911 wrote:

michaellcmacha wrote:jbg ona nekako krivo protumačila tu srpsku "gorsku službu za spašavanje... ili je nezahvalna kuja... ako uzmeo u obzir da je i njena nešto značila kad se donosila odluka o bombardiranju "nebeskije"....

Proširujemo sa ustaškovatikanske zavere na židovsko belosvetcku urotu!!

znali su oni još onda da ti židovi ne valjaju...

michaellcmacha wrote:

tre911 wrote:

michaellcmacha wrote:jbg ona nekako krivo protumačila tu srpsku "gorsku službu za spašavanje... ili je nezahvalna kuja... ako uzmeo u obzir da je i njena nešto značila kad se donosila odluka o bombardiranju "nebeskije"....

Proširujemo sa ustaškovatikanske zavere na židovsko belosvetcku urotu!!

znali su oni još onda da ti židovi ne valjaju...

Zato su ih i deportirali u njemačku do zadnjeg. Najjače mi je kad prebacuju genocidnost NDH u kojoj je preživjelo oko 10% židovske populacije dok je istovremeno broj židova u srbiji spao na 0%

Ground Biscuits wrote:

pismejker wrote:dobro,ja i susjedi zasad imamo samo beda sa jednom srpskom babom,koja nam po PS-u poslaguje kante za smetje,pod prozorima,a sve kutje max,prizemlje,kat i potkrovlje..(to znaci,sto nama vise pod prozore a sto dalje od nje)...

baba-ratni zlocinac 

a jok,samo strahovito nametljiva i zeli komandovati..mi se susjedi udruzili u zlocinacki poduhvat i kad su se kante napunile do vrha,SVE smo prebacili njoj ispod prozora..ujutro..BOGOVI,MUNJEG,GROMOVI..!!! uffff,kako nam je lajala..

pismejker wrote:

Ground Biscuits wrote:

pismejker wrote:dobro,ja i susjedi zasad imamo samo beda sa jednom srpskom babom,koja nam po PS-u poslaguje kante za smetje,pod prozorima,a sve kutje max,prizemlje,kat i potkrovlje..(to znaci,sto nama vise pod prozore a sto dalje od nje)...

baba-ratni zlocinac 

a jok,samo strahovito nametljiva i zeli komandovati..mi se susjedi udruzili u zlocinacki poduhvat i kad su se kante napunile do vrha,SVE smo prebacili njoj ispod prozora..ujutro..BOGOVI,MUNJEG,GROMOVI..!!! uffff,kako nam je lajala..

to ti je kad čeljade ostari pa nema drugog posla neko svadjati se po cijele dane 

Stanojko wrote:
Ok, znaci za pocetak mozemo da konstatujemo da Nedic (niti bilo koji srbin) nema nikakve veze sa izjavom da je Beograd prvi juden frei grad u Evropi. Dakle, lagano napredujemo i vidici se sire...

silno se trudiš dokazati da izjava nije originalno Nedićeva, kao da to umanjuje njegov silan trud i svakako ogromnu zaslugu, da izjava bude brutalno istinita. pa, neće proći.

Stanojko wrote:
Idemo dalje:

Poslove privodjenja i likvidacije jevreja radili su iskljucino nemacka policija i Vermaht. 1942. godine po naredbi nemackog generala Majsnera iz Nediceve vlade bila su izuzeta ovlascenja policije i stavljena pod direktnu nemacku komandu i do kraja 1943 on nije imao nikakvu kontrolu nad "procesom" i policijom. Dakle, tvoj izvor (za koji pretpostavljam da je neka nedojebana "istoricarka" sorosevskog tipa) - jednostavno laze. (ili barem ne govori potpunu istinu)

LAŽ!

Upravnik grada Beograda Miličević na sam dan ulaska Nijemaca obavijestio je plakatom gradjane da je već organizirana i naoružana srpska policija. Nekoliko dana kasnije upravnik Beograda postao je (i ostao do kraja rata) Dragi Jovanović, istovremeno i šef srpske policije, kasnije i šef srpske sigurnosti. Kakvu je neograničenu vlast imala srpska policija dokazuje izjava esesovca generala Haralda Turnera samo mjesec dana nakon ulaska u Beograd: “Trudio sam se da naročitom brzinom uspostavim rad policiskog aparata. Danas izvrsnu vlast u srpskoj zemlji vrši srpska policija i žandarmerija, kojoj je dato oružje... unutrašnji odnosi regulišu se preko domaćih organa, bez nemačkog mešanja”. Sam Dragi Jovanović u jednom izvješću Gestapou kaže: “Na beogradsku policiju okupacione vlasti su se mogle uvek osloniti. Svoje zadatke Specijalna policija je obavljala s velikim elanom i uspehom kao nijedna druga policija u gradovima okupirane Evrope”.
A 1946. godine, na sudjenju u Beogradu, dodao je i ovo: “ Ti rezultati su bili bolji i veći nego rezultati i samog Gestapoa u Beogradu”.


Nedićeva „Vlada narodnog spasa” u racijama i hapšenjima židova imala presudno važnu ulogu. U tu svrhu bio je oformljen i poseban, 7. odsjek Specijalne srpske policije, zadužen za židove i rome, u čijem je sastavu bilo nekoliko stotina srpskih agenata, koji su radili na registraciji beogradskih židova i roma. Spiskove talaca za strijeljanje predstavnici njemačkih okupacijskih vlasti sastavljali su u suradnji sa Dragijem Jovanovićem.


Na čelu upravno-policijskog aparata stajalo je Ministarstvo unutrašnjih poslova, koje je po potrebi izdavalo odgovarajuća uputstva i naloge podredjenim organima u Beogradu i unutrašnjosti. Naredbodavci celokupnog rada Ministarstva, pa i delovanja protiv jevreja i cigana, bili su ministri unutrašnjih poslova. U prvom, najintenzivnijem periodu rada, ministar unutrašnjih poslova bio je Milan Aćimović. Posle njega, novembra 1942, tu funkciju preuzeo je Tanasije Dinić, do tada zamenik ministra, koji je na tom položaju ostao godinu dana, tj. do novembra 1943. godine. To je vreme kada su službe podeljene na Ministarstvo unutrašnjih poslova i novoobrazovanu ustanovu Srpsku državnu bezbednost, na čije čelo je postavljen Dragomir Dragi Jovanović. On je od Ministarstva preuzeo odeljenja javne i državne bezbednosti. Poslednji ministar unutrašnjih poslova Srbije bio je general Milan Nedić, koji je kao predsednik vlade vršio i tu funkciju (posle Dinića) sve do 1. oktobra 1944. godine.

Ministri unutrašnjih poslova bili su pouzdani nemački saradnici. Njihovu ulogu ilustrira dokument u kojem general Milan Nedić ne samo što pruža podršku nemačkim vlastima, nego i inicira preduzimanje mera protiv jevreja. U pismu koje je 22. juna 1942. godine uputio nemačkom vojnom zapovedniku generalu Baderu, on kaže:

“Po obaveštenjima od oficira došlih sada iz zarobljeništva, saznaje se da se u logoru Osnabrik nalazi oko 340 jevreja i izvestan broj izrazitih komunista – oficira, mahom rezervnih. Oni sprovode bezobzirno svoju razornu komunističku propagandu po sobama, barakama i blokovima, a zatim i po celom logoru. Kako mnogi zdravi nacionalni ljudi, pod uticajem nostalgije, postaju apatični, a time i pogodni za razorni uticaj jevreja-komunista, to ovim zajedničkim životom postoji opasnost da se i zdravi elementi obeshrabre i utonu u vode komunista. Iznoseći ovu činjenicu, želi se skrenuti pažnja da bi bilo vrlo poželjno da se jevreji i levičari komunisti izdvoje iz opšteg logora i udalje od oficira nacionalno zdravih. Srpska vlada, teško zabrinuta ovom destruktivnom akcijom, bila bi vrlo zahvalna ako bi se od vlasti nemačkog Rajha preduzele efikasne mere protiv jevrejskih i levičarskih elemenata i njihovo što brže izdvajanje.”

Nemačke vlasti su dodeljivale odredjene zadatke upravno-policijskom aparatu na svim nivoima: preko vrha domaće vlasti, ali i preko njenih organa neposredno na terenu. U Beogradu pak, kao sedištu aktivnosti protiv glavne koncentracije jevreja i cigana, izvršenje propisanih obaveza palo je u dužnost Specijalnoj srpskoj policiji, uz učešće i drugih službi Uprave grada. U unutrašnjosti zemlje te obaveze su prenete na banske uprave, okružna i sreska načelstva sa područnim organima. U Beogradu je Nemcima stajao na raspolaganju razgranat mehanizam domaćih vlasti, pre svega Uprava grada Beograda sa policijom i žandarmerijom. To je važilo i za njihove aktivnosti u pogledu jevreja i cigana. Saradnja Specijalne srpske policije sa Gestapoom bila je svakodnevna. Šef Specijalne policije održavao je stalnu vezu sa šefom Gestapoa, a njihovi bliski saradnici bili su i neposredno povezani – svaki u okviru svog delokruga rada. Ipak, kada su bili u pitanju jevreji i cigani, kontinuiranu vezu u ime Specijalne policije održavao je njen VII odsek.
Obzirom na revnost i efikasnost Specijalne srpske policije, ocene Gestapoa o njenom radu bile su vrlo povoljne. SS-pukovnik Šefer je isticao da srpska Specijalna policija odlično radi, a izrečena su i druga zvanična priznanja (Turner, Kisel, Kajzenberg i dr.).

Nalozi Gestapoa Specijalnoj policiji za pronalaženje i hapšenje jevreja imali su dva osnova:
1. što su jevreji – radi sprovodjenja rasnog postupka;
2. što su antifašisti – koje treba eliminisati u sklopu suzbijanja ilegalne banditske borbe, pri tome se precizno naglašava da je reč o komunističkom pokretu.

Progon i borbu protiv jevreja pratila je informativno-obrazovna propagandna kampanja. U tome je istaknutu ulogu imao pro-nacional-socijalistički pokret “Zbor” Dimitrija Ljotića, a posebno mesto pripadalo je Specijalnoj srpskoj policiji i njenim specifičnim načinima delovanja. Dnevna i periodična štampa (Novo vreme, Obnova, Naša borba i dr.) i publicistika, radio, plakati, izložbe, odisali su antisemitskom propagandom. Proklamovano je da:“Ne može biti mira dok se zlokobni uticaj jevrejstva ne onemogući za sva vremena”.
Kraj avgusta 1941. godine označio je završetak rada komesarske uprave u Srbiji, pošto je Savet komesara, sa Milanom Aćimovićem na čelu, podneo ostavku, a Nemci su 29. avgusta 1941. ustoličili novu vladu generala Milana Nedića. Milan Aćimović je i dalje ostao (Nedićev i Fuhrerov) ministar unutrašnjih poslova i nastavio je da rukovodi upravnim i policijskim aparatom.

Potraga za preostalim jevrejima predstavljala je poseban zadatak u Srbiji, u kome su učestvovale i domaće vlasti, pre svega policija.
U traganju Specijalne srpske policije u Nedićevoj Srbiji, za preostalim jevrejima najviše se angažovao Odsek za jevreje i cigane.

Ilija Paranos, šef Specijalne srpske policije, izdao je 31. oktobra 1941. godine naredjenje da policijski agenti prekontrolišu beogradske bolnice radi otkrivanja sakrivenih jevreja, njihova hapšenja i odvođenja u logore.

A SPC? Kako se ponašala tijekom Drugog svjetskog rata? Nikad se od nje nije čula ni riječ osude genocida, žutih vrpci, logora, rasizma. Predstavnici Svetog sinoda su odmah po dolasku Nijemaca otišli na poklonjenje njemačkom vojnom zapovjedniku i izjavili, prvo pismeno u tisku, zatim usmeno u posjetu, i ovo: “Sveti Arhijerejski Sinod će lojalno izvršavati zakone i naredbe okupatorskih i zemaljskih vlasti i uticaće preko svojih organa na potpuno održanje reda, mira i pokornosti”. Arhijereji su do kraja ostali vjerni tom svom obećanju, kao što nikad nisu prekršili ni riječ datu “ocu Srbije” generalu Milanu Nediću da će “Srpska pravoslavna crkva u duhu tradicija svetosavskog pravoslavlja nastaviti da se bori na njegovoj strani”. Nije uopće poznato da je itko od pravoslavnih svećenika u Srbiji spasio ma i jednog Židova ili bar to pokušao, ali su neki od njih nerijetko u svojim propovijedima otvoreno izrazavali antisemitske stavove, huškajući tako svoju pastvu protiv Židova. A mitropolit Josif, kao poglavar srpske crkve, u ratno vrijeme mirno je stavio svoj potpis ispod naredbe da je Židovima zabranjen prijelaz u pravoslavnu vjeru, iako bi to za njih bila slamka spasa. Tri episkopa prvi su stavili svoje potpise na “Apel srpskom narodu”, kojim intelektualna elita Srbije, njih preko 500, kolovoza 1941. godine javno izražava podršku okupatorima i kvislinzima, što je jedinstveni slučaj u Europi u tom ratnom vihoru.
Antisemitizam je, pokraj militantnog osvajačkog genocidnog svetosavskog pravoslavlja, takodjer jedna od konstanti ideologije i politike Srpske pravoslavne crkve (SPC) i prije Drugog svjetskog rata i u tom ratu i sve do danas. Naime, SPC je zapravo svojevrsna politička stranka, velikosrpska i čak rasistička , a pastoralni rad, dušebrizništvo su u njoj potpuno zanemareni.

Izvorni materijal za obradu ove teme nadjen je prevashodno u arhivskom fondu Odeljenja Specijalne policije Uprave grada Beograda. U pitanju je veoma obimna arhivska gradja iz perioda 1941-1944, od preko 15.000 dosjea, koja je predugo bila nedostupna istraživačima (nalazila se u Republičkom ministarstvu unutrašnjih poslova Srbije). Glavnina te gradje predata je Istorijskom arhivu Beograda (više od 13.000 dosijea), a manji delovi se čuvaju u Vojnoistorijskom institutu, Arhivu Srbije. Ona predstavlja bogat i dragocen izvor autentičnih podataka o dogadjajima i ličnostima iz ovog perioda.


Izvori:
http://znaci.net/index.php
http://www.e-novine.com/drustvo/94081-Razbibriga-konc-logoru.html
https://sh.wikipedia.org/wiki/Holokaust_u_Srbiji
https://www.stormfront.org/forum/t236881/
http://www.cro-eu.com/forum/index.php?topic=2868.0;wap2

Noor wrote:

Stanojko wrote:
Ok, znaci za pocetak mozemo da konstatujemo da Nedic (niti bilo koji srbin) nema nikakve veze sa izjavom da je Beograd prvi juden frei grad u Evropi. Dakle, lagano napredujemo i vidici se sire...

silno se trudiš dokazati da izjava nije originalno Nedićeva, kao da to umanjuje njegov silan trud i svakako ogromnu zaslugu, da izjava bude brutalno istinita. pa, neće proći.

Stanojko wrote:
Idemo dalje:

Poslove privodjenja i likvidacije jevreja radili su iskljucino nemacka policija i Vermaht. 1942. godine po naredbi nemackog generala Majsnera iz Nediceve vlade bila su izuzeta ovlascenja policije i stavljena pod direktnu nemacku komandu i do kraja 1943 on nije imao nikakvu kontrolu nad "procesom" i policijom. Dakle, tvoj izvor (za koji pretpostavljam da je neka nedojebana "istoricarka" sorosevskog tipa) - jednostavno laze. (ili barem ne govori potpunu istinu)

LAŽ!

Upravnik grada Beograda Miličević na sam dan ulaska Nijemaca obavijestio je plakatom gradjane da je već organizirana i naoružana srpska policija. Nekoliko dana kasnije upravnik Beograda postao je (i ostao do kraja rata) Dragi Jovanović, istovremeno i šef srpske policije, kasnije i šef srpske sigurnosti. Kakvu je neograničenu vlast imala srpska policija dokazuje izjava esesovca generala Haralda Turnera samo mjesec dana nakon ulaska u Beograd: “Trudio sam se da naročitom brzinom uspostavim rad policiskog aparata. Danas izvrsnu vlast u srpskoj zemlji vrši srpska policija i žandarmerija, kojoj je dato oružje... unutrašnji odnosi regulišu se preko domaćih organa, bez nemačkog mešanja”. Sam Dragi Jovanović u jednom izvješću Gestapou kaže: “Na beogradsku policiju okupacione vlasti su se mogle uvek osloniti. Svoje zadatke Specijalna policija je obavljala s velikim elanom i uspehom kao nijedna druga policija u gradovima okupirane Evrope”.
A 1946. godine, na sudjenju u Beogradu, dodao je i ovo: “ Ti rezultati su bili bolji i veći nego rezultati i samog Gestapoa u Beogradu”.


Nedićeva „Vlada narodnog spasa” u racijama i hapšenjima židova imala presudno važnu ulogu. U tu svrhu bio je oformljen i poseban, 7. odsjek Specijalne srpske policije, zadužen za židove i rome, u čijem je sastavu bilo nekoliko stotina srpskih agenata, koji su radili na registraciji beogradskih židova i roma. Spiskove talaca za strijeljanje predstavnici njemačkih okupacijskih vlasti sastavljali su u suradnji sa Dragijem Jovanovićem.


Na čelu upravno-policijskog aparata stajalo je Ministarstvo unutrašnjih poslova, koje je po potrebi izdavalo odgovarajuća uputstva i naloge podredjenim organima u Beogradu i unutrašnjosti. Naredbodavci celokupnog rada Ministarstva, pa i delovanja protiv jevreja i cigana, bili su ministri unutrašnjih poslova. U prvom, najintenzivnijem periodu rada, ministar unutrašnjih poslova bio je Milan Aćimović. Posle njega, novembra 1942, tu funkciju preuzeo je Tanasije Dinić, do tada zamenik ministra, koji je na tom položaju ostao godinu dana, tj. do novembra 1943. godine. To je vreme kada su službe podeljene na Ministarstvo unutrašnjih poslova i novoobrazovanu ustanovu Srpsku državnu bezbednost, na čije čelo je postavljen Dragomir Dragi Jovanović. On je od Ministarstva preuzeo odeljenja javne i državne bezbednosti. Poslednji ministar unutrašnjih poslova Srbije bio je general Milan Nedić, koji je kao predsednik vlade vršio i tu funkciju (posle Dinića) sve do 1. oktobra 1944. godine.

Ministri unutrašnjih poslova bili su pouzdani nemački saradnici. Njihovu ulogu ilustrira dokument u kojem general Milan Nedić ne samo što pruža podršku nemačkim vlastima, nego i inicira preduzimanje mera protiv jevreja. U pismu koje je 22. juna 1942. godine uputio nemačkom vojnom zapovedniku generalu Baderu, on kaže:

“Po obaveštenjima od oficira došlih sada iz zarobljeništva, saznaje se da se u logoru Osnabrik nalazi oko 340 jevreja i izvestan broj izrazitih komunista – oficira, mahom rezervnih. Oni sprovode bezobzirno svoju razornu komunističku propagandu po sobama, barakama i blokovima, a zatim i po celom logoru. Kako mnogi zdravi nacionalni ljudi, pod uticajem nostalgije, postaju apatični, a time i pogodni za razorni uticaj jevreja-komunista, to ovim zajedničkim životom postoji opasnost da se i zdravi elementi obeshrabre i utonu u vode komunista. Iznoseći ovu činjenicu, želi se skrenuti pažnja da bi bilo vrlo poželjno da se jevreji i levičari komunisti izdvoje iz opšteg logora i udalje od oficira nacionalno zdravih. Srpska vlada, teško zabrinuta ovom destruktivnom akcijom, bila bi vrlo zahvalna ako bi se od vlasti nemačkog Rajha preduzele efikasne mere protiv jevrejskih i levičarskih elemenata i njihovo što brže izdvajanje.”

Nemačke vlasti su dodeljivale odredjene zadatke upravno-policijskom aparatu na svim nivoima: preko vrha domaće vlasti, ali i preko njenih organa neposredno na terenu. U Beogradu pak, kao sedištu aktivnosti protiv glavne koncentracije jevreja i cigana, izvršenje propisanih obaveza palo je u dužnost Specijalnoj srpskoj policiji, uz učešće i drugih službi Uprave grada. U unutrašnjosti zemlje te obaveze su prenete na banske uprave, okružna i sreska načelstva sa područnim organima. U Beogradu je Nemcima stajao na raspolaganju razgranat mehanizam domaćih vlasti, pre svega Uprava grada Beograda sa policijom i žandarmerijom. To je važilo i za njihove aktivnosti u pogledu jevreja i cigana. Saradnja Specijalne srpske policije sa Gestapoom bila je svakodnevna. Šef Specijalne policije održavao je stalnu vezu sa šefom Gestapoa, a njihovi bliski saradnici bili su i neposredno povezani – svaki u okviru svog delokruga rada. Ipak, kada su bili u pitanju jevreji i cigani, kontinuiranu vezu u ime Specijalne policije održavao je njen VII odsek.
Obzirom na revnost i efikasnost Specijalne srpske policije, ocene Gestapoa o njenom radu bile su vrlo povoljne. SS-pukovnik Šefer je isticao da srpska Specijalna policija odlično radi, a izrečena su i druga zvanična priznanja (Turner, Kisel, Kajzenberg i dr.).

Nalozi Gestapoa Specijalnoj policiji za pronalaženje i hapšenje jevreja imali su dva osnova:
1. što su jevreji – radi sprovodjenja rasnog postupka;
2. što su antifašisti – koje treba eliminisati u sklopu suzbijanja ilegalne banditske borbe, pri tome se precizno naglašava da je reč o komunističkom pokretu.

Progon i borbu protiv jevreja pratila je informativno-obrazovna propagandna kampanja. U tome je istaknutu ulogu imao pro-nacional-socijalistički pokret “Zbor” Dimitrija Ljotića, a posebno mesto pripadalo je Specijalnoj srpskoj policiji i njenim specifičnim načinima delovanja. Dnevna i periodična štampa (Novo vreme, Obnova, Naša borba i dr.) i publicistika, radio, plakati, izložbe, odisali su antisemitskom propagandom. Proklamovano je da:“Ne može biti mira dok se zlokobni uticaj jevrejstva ne onemogući za sva vremena”.
Kraj avgusta 1941. godine označio je završetak rada komesarske uprave u Srbiji, pošto je Savet komesara, sa Milanom Aćimovićem na čelu, podneo ostavku, a Nemci su 29. avgusta 1941. ustoličili novu vladu generala Milana Nedića. Milan Aćimović je i dalje ostao (Nedićev i Fuhrerov) ministar unutrašnjih poslova i nastavio je da rukovodi upravnim i policijskim aparatom.

Potraga za preostalim jevrejima predstavljala je poseban zadatak u Srbiji, u kome su učestvovale i domaće vlasti, pre svega policija.
U traganju Specijalne srpske policije u Nedićevoj Srbiji, za preostalim jevrejima najviše se angažovao Odsek za jevreje i cigane.

Ilija Paranos, šef Specijalne srpske policije, izdao je 31. oktobra 1941. godine naredjenje da policijski agenti prekontrolišu beogradske bolnice radi otkrivanja sakrivenih jevreja, njihova hapšenja i odvođenja u logore.

A SPC? Kako se ponašala tijekom Drugog svjetskog rata? Nikad se od nje nije čula ni riječ osude genocida, žutih vrpci, logora, rasizma. Predstavnici Svetog sinoda su odmah po dolasku Nijemaca otišli na poklonjenje njemačkom vojnom zapovjedniku i izjavili, prvo pismeno u tisku, zatim usmeno u posjetu, i ovo: “Sveti Arhijerejski Sinod će lojalno izvršavati zakone i naredbe okupatorskih i zemaljskih vlasti i uticaće preko svojih organa na potpuno održanje reda, mira i pokornosti”. Arhijereji su do kraja ostali vjerni tom svom obećanju, kao što nikad nisu prekršili ni riječ datu “ocu Srbije” generalu Milanu Nediću da će “Srpska pravoslavna crkva u duhu tradicija svetosavskog pravoslavlja nastaviti da se bori na njegovoj strani”. Nije uopće poznato da je itko od pravoslavnih svećenika u Srbiji spasio ma i jednog Židova ili bar to pokušao, ali su neki od njih nerijetko u svojim propovijedima otvoreno izrazavali antisemitske stavove, huškajući tako svoju pastvu protiv Židova. A mitropolit Josif, kao poglavar srpske crkve, u ratno vrijeme mirno je stavio svoj potpis ispod naredbe da je Židovima zabranjen prijelaz u pravoslavnu vjeru, iako bi to za njih bila slamka spasa. Tri episkopa prvi su stavili svoje potpise na “Apel srpskom narodu”, kojim intelektualna elita Srbije, njih preko 500, kolovoza 1941. godine javno izražava podršku okupatorima i kvislinzima, što je jedinstveni slučaj u Europi u tom ratnom vihoru.
Antisemitizam je, pokraj militantnog osvajačkog genocidnog svetosavskog pravoslavlja, takodjer jedna od konstanti ideologije i politike Srpske pravoslavne crkve (SPC) i prije Drugog svjetskog rata i u tom ratu i sve do danas. Naime, SPC je zapravo svojevrsna politička stranka, velikosrpska i čak rasistička , a pastoralni rad, dušebrizništvo su u njoj potpuno zanemareni.

Izvorni materijal za obradu ove teme nadjen je prevashodno u arhivskom fondu Odeljenja Specijalne policije Uprave grada Beograda. U pitanju je veoma obimna arhivska gradja iz perioda 1941-1944, od preko 15.000 dosjea, koja je predugo bila nedostupna istraživačima (nalazila se u Republičkom ministarstvu unutrašnjih poslova Srbije). Glavnina te gradje predata je Istorijskom arhivu Beograda (više od 13.000 dosijea), a manji delovi se čuvaju u Vojnoistorijskom institutu, Arhivu Srbije. Ona predstavlja bogat i dragocen izvor autentičnih podataka o dogadjajima i ličnostima iz ovog perioda.


Izvori:
http://znaci.net/index.php
http://www.e-novine.com/drustvo/94081-Razbibriga-konc-logoru.html
https://sh.wikipedia.org/wiki/Holokaust_u_Srbiji
https://www.stormfront.org/forum/t236881/
http://www.cro-eu.com/forum/index.php?topic=2868.0;wap2

"silno se trudiš dokazati da izjava nije originalno Nedićeva, kao da to umanjuje njegov silan trud i svakako ogromnu zaslugu, da izjava bude brutalno istinita. pa, neće proći."

Sele, i dalje te ne razumem. Ja kazem da izjava nije Nediceva, i ti se slazes da izjava nije Nediceva, pa ne znam sta nece proci? Dakle moja teza je da to Nedic nije rekao i ti se slazes, zar ne?

Ovo drugo je 100% tacno. Dragi i Tasa i ostatak specijalne policije nisu bili pod ingerencijom vlade Milana Nedica vec pod iskljucivom nemackom upravom. Probaj da pazljivije procitas cak i ono sto pokusavas da postavis kao svoj dokaz. Obrati paznju:

"Na čelu upravno-policijskog aparata stajalo je Ministarstvo unutrašnjih poslova, koje je po potrebi izdavalo odgovarajuća uputstva i naloge podredjenim organima u Beogradu i unutrašnjosti. Naredbodavci celokupnog rada Ministarstva, pa i delovanja protiv jevreja i cigana, bili su ministri unutrašnjih poslova. U prvom, najintenzivnijem periodu rada, ministar unutrašnjih poslova bio je Milan Aćimović. Posle njega, novembra 1942, tu funkciju preuzeo je Tanasije Dinić, do tada zamenik ministra, koji je na tom položaju ostao godinu dana, tj. do novembra 1943. godine. To je vreme kada su službe podeljene na Ministarstvo unutrašnjih poslova i novoobrazovanu ustanovu Srpsku državnu bezbednost, na čije čelo je postavljen Dragomir Dragi Jovanović. On je od Ministarstva preuzeo odeljenja javne i državne bezbednosti. Poslednji ministar unutrašnjih poslova Srbije bio je general Milan Nedić, koji je kao predsednik vlade vršio i tu funkciju (posle Dinića) sve do 1. oktobra 1944. godine."

A izvori su ti ono...nemam reci (e-novine, wiki, cro-eu...)

Stanojko wrote:

Sele, i dalje te ne razumem. Ja kazem da izjava nije Nediceva, i ti se slazes da izjava nije Nediceva, pa ne znam sta nece proci? Dakle moja teza je da to Nedic nije rekao i ti se slazes, zar ne?

Ovo drugo je 100% tacno. Dragi i Tasa i ostatak specijalne policije nisu bili pod ingerencijom vlade Milana Nedica vec pod iskljucivom nemackom upravom. Probaj da pazljivije procitas cak i ono sto pokusavas da postavis kao svoj dokaz. Obrati paznju:

"Na čelu upravno-policijskog aparata stajalo je Ministarstvo unutrašnjih poslova, koje je po potrebi izdavalo odgovarajuća uputstva i naloge podredjenim organima u Beogradu i unutrašnjosti. Naredbodavci celokupnog rada Ministarstva, pa i delovanja protiv jevreja i cigana, bili su ministri unutrašnjih poslova. U prvom, najintenzivnijem periodu rada, ministar unutrašnjih poslova bio je Milan Aćimović. Posle njega, novembra 1942, tu funkciju preuzeo je Tanasije Dinić, do tada zamenik ministra, koji je na tom položaju ostao godinu dana, tj. do novembra 1943. godine. To je vreme kada su službe podeljene na Ministarstvo unutrašnjih poslova i novoobrazovanu ustanovu Srpsku državnu bezbednost, na čije čelo je postavljen Dragomir Dragi Jovanović. On je od Ministarstva preuzeo odeljenja javne i državne bezbednosti. Poslednji ministar unutrašnjih poslova Srbije bio je general Milan Nedić, koji je kao predsednik vlade vršio i tu funkciju (posle Dinića) sve do 1. oktobra 1944. godine."

A izvori su ti ono...nemam reci (e-novine, wiki, cro-eu...)

razumeš ti jako dobro, samo se možeš i dalje praviti tupko, makar znamo da nisi.
tema je Nedićeva rehabilitacija, stoga nije potrebno provoditi istragu tko je što rekao. vidi, nit sam ga osobno čula da je to izgovorio, a niti ti da nije, ali u čitavoj priči, kažem ti, to postaje više nego sporno.
ono što nije sporno, to je činjenica da on bio na čelu Srpske kvislinške vlade i da je bio fašist. Nikakav doprinos nije dao da spriječi te radnje o kojima pišem. Naprotiv, iz teksta i izvora (kojima se ti smiješ, a da ni jedan svoj nisi dao) je razvidno da se guzio švabama i svojim ovlastima i djelovanjem revno provodio fašističku i nacističku, antisemitsku i antiromsku politiku (između ostalog).
E vidiš, zato je od tebe u najmanju ruku vrlo neozbiljno i još puno licemjernije kad kažeš neka je velikomucenom armijskom djeneralu vecna slava i hvala , dok istovremeno cvilite zbog Jasenovca.

Imate i vi svog Pavelića, samo za razliku od vas, mi svojega nikada nismo ni pomislili rehabilitirati.

FFogel : stradanja zidova u zemunu 

Zao mi je da ne znam stavit poveznicu no svatko moze otvoriti to na Google 
Kad sam lani bila u Jasenovcu tada je pred Muzejem bila u izlozba o tome. Slike tih Zidova iz Zemuna i njihovo stradanje uopce , prije svega Jasenovcu 
No. 
U toj knjizi se JASNO I GLASNO TERETI KOLABORACIONISTICKA VLADA MILANA NEDICA da je u suradnji s njemcima radila na istrbljivanju Zidova odma 1941. Beograda i drugih srpskih gradova. 
Da bi 1942. Objavila da je Srbija JUDEN FREI 

Kpji je tebi Stanojko kur ? 
Kako mislite sakrivati istinu ne kuzim.

tre911 wrote:

Stanojko wrote:
Da ne cekas...

"Americki drzavni sekretar provela je jedno leto sa svojom majkom i bakom kod Zarka Popcica, trgovca i ugostitelja, vlasnika vile "Rivijera" (danasnja zgrada Opstinskog suda). Njegov sin Ljuba Popcic, ekonomista, objasnio nam je kako je doslo do "Medlinine posete". "Moj stric Radoslav - Duja Bogdanovic, inace brat od tetke moga oca, bio je ugledan advokat i zamenik ministra pravosudja izmedju dva rata. On je zavrsio prava na Sorboni, kao i otac Medlin Olbrajt. To poznanstvo ucinilo je da njen otac odluci da ih skloni pred nemackom invazijom na Cehoslovacku 1939. godine u vilu 'Rivijera' u Vrnjackoj Banji. Bili su jedno leto i secam se, tada sam imao cetiri godine, da su je zvali 'Ljiljana-Jana'. Znam da mi je majka govorila pre 20-30 godina da su to 'ambasadori' o kojima bi trebalo vise da saznam. Sve je to tako teklo dok je nisam video za govornicom UN. Onda sam joj napisao pismo i poslao tri fotografije. Ona se nije javila. Znam samo da je jednoj nemackoj TV stanici rekla da se seca toga kao kroz san.

Aha, znači opet četnički izvori pokušavaju svima reći istinu što i kako se dogodilo. To što su utekli pred njemcima ne znači da ste im vi spasili glave nego samo znači da su utekli na vrijeme kako iz češke tako i od vas. Da su ostali kod vas  završili bi kao i svi židovi u srbiji i nema te mogućnosti koja bi bila čak i u promilima da bi bilo drugačije. Dakle kako ti rekoh već ranije okani se srpskih(četničkih) izvora jer vas vuku u ponor a vi još galamite đihaaa đihaaa. Istini za volju kad bolje razmislim držte se vi vaših izvora, čim prije zveknete kako treba bolje i za vas i za nas.

haha, koje spaSavanje...nisu očito znali da su i to židovi. došli u srbiju '39. i ostali godinu dana, taman dok ljotićevci i nedićevci nisu počeli "operisati po nazzi šablonu".
da nisu zapalili u london, sad bi vrlo vjerojatno bili ovjekovječeni na jednoj od ovakvih fotografija...

Nenad FOGEL : nestali u holokaustu - zemun 
Izdala jrvrejska opstina zemun 2015 . God 


Osobno gledala ozlozbu i imam prateci materijal uz tu izlozbu 
Sve se temelji na dokumentima i prezivjelim svjedocima

Noor wrote:

Stanojko wrote:

Sele, i dalje te ne razumem. Ja kazem da izjava nije Nediceva, i ti se slazes da izjava nije Nediceva, pa ne znam sta nece proci? Dakle moja teza je da to Nedic nije rekao i ti se slazes, zar ne?

Ovo drugo je 100% tacno. Dragi i Tasa i ostatak specijalne policije nisu bili pod ingerencijom vlade Milana Nedica vec pod iskljucivom nemackom upravom. Probaj da pazljivije procitas cak i ono sto pokusavas da postavis kao svoj dokaz. Obrati paznju:

"Na čelu upravno-policijskog aparata stajalo je Ministarstvo unutrašnjih poslova, koje je po potrebi izdavalo odgovarajuća uputstva i naloge podredjenim organima u Beogradu i unutrašnjosti. Naredbodavci celokupnog rada Ministarstva, pa i delovanja protiv jevreja i cigana, bili su ministri unutrašnjih poslova. U prvom, najintenzivnijem periodu rada, ministar unutrašnjih poslova bio je Milan Aćimović. Posle njega, novembra 1942, tu funkciju preuzeo je Tanasije Dinić, do tada zamenik ministra, koji je na tom položaju ostao godinu dana, tj. do novembra 1943. godine. To je vreme kada su službe podeljene na Ministarstvo unutrašnjih poslova i novoobrazovanu ustanovu Srpsku državnu bezbednost, na čije čelo je postavljen Dragomir Dragi Jovanović. On je od Ministarstva preuzeo odeljenja javne i državne bezbednosti. Poslednji ministar unutrašnjih poslova Srbije bio je general Milan Nedić, koji je kao predsednik vlade vršio i tu funkciju (posle Dinića) sve do 1. oktobra 1944. godine."

A izvori su ti ono...nemam reci (e-novine, wiki, cro-eu...)

razumeš ti jako dobro, samo se možeš i dalje praviti tupko, makar znamo da nisi.
tema je Nedićeva rehabilitacija, stoga nije potrebno provoditi istragu tko je što rekao.  vidi, nit sam ga osobno čula da je to izgovorio, a niti ti da nije, ali u čitavoj priči, kažem ti, to postaje više nego sporno.
ono što nije sporno, to je činjenica da on bio na čelu Srpske kvislinške vlade i da je bio fašist. Nikakav doprinos nije dao da spriječi te radnje o kojima pišem. Naprotiv, iz teksta i izvora (kojima se ti smiješ, a da ni jedan svoj nisi dao) je razvidno da se guzio švabama i svojim ovlastima i djelovanjem revno provodio fašističku i nacističku, antisemitsku i antiromsku politiku (između ostalog).
E vidiš, zato je od tebe u najmanju ruku vrlo neozbiljno i još puno licemjernije kad kažeš neka je velikomucenom armijskom djeneralu vecna slava i hvala , dok istovremeno cvilite zbog Jasenovca.

Imate i vi svog Pavelića, samo za razliku od vas, mi svojega nikada nismo ni pomislili rehabilitirati.

Hajde da se slozimo da se ne slazemo. Nedic nije bio fasista, bio je na celu Vlade u okupiranoj Srbiji ne svojom voljom (coveka su bukvalno ucenili dok je bio u kucnom pritvoru), i ne znam sta je mogao da uradi osim da spasava koliko je bilo moguce, blage veze nije imao sa jevrejskim pogromom itd, itd... Porediti njega i Pavelica je u najmanju ruku...neukusno.

Meni valjda jedinome puca qrac sto oni rade i sto njima smeta sto mi radimo :D

Stanojko wrote:

Noor wrote:

Stanojko wrote:

Sele, i dalje te ne razumem. Ja kazem da izjava nije Nediceva, i ti se slazes da izjava nije Nediceva, pa ne znam sta nece proci? Dakle moja teza je da to Nedic nije rekao i ti se slazes, zar ne?

Ovo drugo je 100% tacno. Dragi i Tasa i ostatak specijalne policije nisu bili pod ingerencijom vlade Milana Nedica vec pod iskljucivom nemackom upravom. Probaj da pazljivije procitas cak i ono sto pokusavas da postavis kao svoj dokaz. Obrati paznju:

"Na čelu upravno-policijskog aparata stajalo je Ministarstvo unutrašnjih poslova, koje je po potrebi izdavalo odgovarajuća uputstva i naloge podredjenim organima u Beogradu i unutrašnjosti. Naredbodavci celokupnog rada Ministarstva, pa i delovanja protiv jevreja i cigana, bili su ministri unutrašnjih poslova. U prvom, najintenzivnijem periodu rada, ministar unutrašnjih poslova bio je Milan Aćimović. Posle njega, novembra 1942, tu funkciju preuzeo je Tanasije Dinić, do tada zamenik ministra, koji je na tom položaju ostao godinu dana, tj. do novembra 1943. godine. To je vreme kada su službe podeljene na Ministarstvo unutrašnjih poslova i novoobrazovanu ustanovu Srpsku državnu bezbednost, na čije čelo je postavljen Dragomir Dragi Jovanović. On je od Ministarstva preuzeo odeljenja javne i državne bezbednosti. Poslednji ministar unutrašnjih poslova Srbije bio je general Milan Nedić, koji je kao predsednik vlade vršio i tu funkciju (posle Dinića) sve do 1. oktobra 1944. godine."

A izvori su ti ono...nemam reci (e-novine, wiki, cro-eu...)

razumeš ti jako dobro, samo se možeš i dalje praviti tupko, makar znamo da nisi.
tema je Nedićeva rehabilitacija, stoga nije potrebno provoditi istragu tko je što rekao.  vidi, nit sam ga osobno čula da je to izgovorio, a niti ti da nije, ali u čitavoj priči, kažem ti, to postaje više nego sporno.
ono što nije sporno, to je činjenica da on bio na čelu Srpske kvislinške vlade i da je bio fašist. Nikakav doprinos nije dao da spriječi te radnje o kojima pišem. Naprotiv, iz teksta i izvora (kojima se ti smiješ, a da ni jedan svoj nisi dao) je razvidno da se guzio švabama i svojim ovlastima i djelovanjem revno provodio fašističku i nacističku, antisemitsku i antiromsku politiku (između ostalog).
E vidiš, zato je od tebe u najmanju ruku vrlo neozbiljno i još puno licemjernije kad kažeš neka je velikomucenom armijskom djeneralu vecna slava i hvala , dok istovremeno cvilite zbog Jasenovca.

Imate i vi svog Pavelića, samo za razliku od vas, mi svojega nikada nismo ni pomislili rehabilitirati.

Hajde da se slozimo da se ne slazemo. Nedic nije bio fasista, bio je na celu Vlade u okupiranoj Srbiji ne svojom voljom (coveka su bukvalno ucenili dok je bio u kucnom pritvoru), i ne znam sta je mogao da uradi osim da spasava koliko je bilo moguce, blage veze nije imao sa jevrejskim pogromom itd, itd... Porediti njega i Pavelica je u najmanju ruku...neukusno.

Porediti logor na Banjici i Jasenovac je moguce 
Obasu bila koncentracijski logori 
Ovaj u banjici ( dedinju) je imao kombiniranu upravu srpsko- njemacku a jasenovac samo hrvatsku 
Broj zrtava u oba logora je OGROMAN 

A RECI DA JE NEDIC BIO BEZ VOLJE NA CELU PROFASISTICKE VLADE KPJA JE S NJEMCIMA PROVELA HOLOKAUST ITD . JE BLESAVO . 

pa jebote šta je vama, jeste li vi normalni... od kud vam ideja, ma i sama primisao da bi srbi, oficijelna srpska vlast u i za vrijeme ww2 mogla imati ikakve veze sa bilo kakvim i bilo čijim genocidisanjem... srbima i tada aktualnoj srbiji nije bilo ni na kraj pameti da bi išla kolaborirati sa njemačkim reich-om, a kamoli još i sudjelovati u eliminaciji židova, cigana i drugih koji su podlijegali pod kvalifikaciju rasnih zakona... pa SRBI su u zadnjim ratovima koje su vodili, pokazali da su ispravni da ispravniji ne mogu biti kad su u pitanju konvencije i općenito prava čovjeka... jebote pa mogli su poubijati bar 300 000 ljudi nesrba da su htjeli... al nisu, poubijali su samo 100 000 i kusur, i od toga tek blizu polovice po nekim "beznačajnim" konc. logorima.. i sad vi njih hoćete prikazati kao tamo neke zločeste i sa nacističko fašističkim naslijeđem... ;)