James Web Teleskop

Sovak wrote:

AlfaOmega wrote:Dakle, moći će da vidi svemir u momentu od 100 milijuna godina od njegovog nastanka za razliku od Hubblea koji je moga da vidi 400 milijuna godina od njegovog nastanka. 
E sad, ka veliki ekspert na poljima kvantne fizike i kozmologije, moram da pitam, kaj je točno razlika? Ništ. 
Svemir je interesantan za promatrati u momentu nastanka elementarnih čestica, što je nekih 10⁻⁴⁴ sekunde nakon nastanka stvamira. 
Svemir star 100 milijuna godina manje-više ima sve znane zakone. Jedino kaj nisu postojale galaksije i planete, ali to je ono što me ka eksperta za kvantnu fiziku manje interesira u ovoj priči.

?

Kaj nije naš Sunčev sustav star nekih 4,6 milijardi godina?

Kaj prvi organizmi nisu nastali prije nekih 3,7 milijardi godina?

upravu ste obojica, samo ga nisi razumia. ti kada gledaš telekskopom gledaš u prošlost. 
ne znam koliko daleko u prošlost idu ti teleskopi, ali recimo da je naš kolega perzijanac točan, james web će moći gledati u počtak svemira kakav je bio nakon 100milijuna godina nakon velikog praska. dakle 13 -14milijardi godina u prošlost . 

mislim da prije toga i nije bilo svjetla, sada bi trebao googlati, nije čim je nastao svemir odmah došle zvijezde i galaksije.. nije bilo svjetla , svemir je u početku pun kurac godina bio mračan i vruć..

AlfaOmega wrote:

Ti kad gledaš teleskopom u kutak svemira udaljen od sebe cca 10 milijardi svitlosnih godina (puno pri nastanka našeg Sunčevog sustava), ne vidiš ga u sadašnjem vrimenu, neg vidiš kak je izgleda tad, jer tvoj teleskop registrira fotone svitlosti iz tog vrimena.

Prije 10 milijarda godina?
To bi vrijedilo kada bi se svemir širio brzinom svjetlosti.
Međutim, premda Einsteinova Specijalna teorija relativnost predstavlja ograničenje u smislu maksimalne brzine kojom se neka čestica ili objekt može kretati unutar svemira samog (na lokalnoj razini) to ne vrijedi za brzinu širenja svemira.
Svemir se može širiti bilo kojom brzinom pa tako i nekom većom od brzine svjetlosti, jer ne postoji teorijsko ograničenje u tom smislu, a iz veličine svemira u odnosu na njegovu starost je očito da brzina svjetlosti tu ne predstavlja niti realno (eksperimentalno, opažačko) ograničenje.

Možeš imat teleskop koji s jednog kraja materijalne krute zone svemira vidi drugu tj galaskije s jedne strane gleda onu tamo najdalju s druge strane unutar te jezgre i ako je to miljardu svjetlosnih godina onda gledaš povijest unatrag miljardu svjetlosnih godina i šta se onda dešavalo al ne možeš do same eksplozije jer to onda uključuje il da je cijela masa gurnuta eksplozijom u jednom pravcu ko u nekom valjku pa ti okreneš teleskop u tom smjeru pa to gledaš ili da unutar svih ovih galaksija postoji ogroman prazan prostor pa gledaš u centar toga tj odakle je počela ta eksplozija.

Ne odlete te galaksije u jednom pravcu ko po nekom valjku negdje a nigdje drugdje okolo ne il kad eksplodira da one lete tako beskonačno jer bi to značilo da je u središtu tih svih galaksija tj krutog svemira ogroman prostor u kojem nema krute mase.

To nije tako. One se razlete al se radi neke svoje gravitacije opet drže te jezgre.

RayMabus wrote:
pa ćeš gledat teleskopom u taj centar odakle je sve počelo tj ta eksplozija.

U točki singularnosti Velikog praska se nije dogodila nikakva eksplozija jer nije imalo što eksplodirati.
To je jednostavno početak naglog širenja svemira samog. Tu priču o eksploziji su smislili novinari koje je to naglo širenje podsjećalo na eksploziju, a time su pokušali i postići dodatnu atratktivnost za svoje čitatelje kojima su prenosili vijesti o (tada) novoj fizikalnoj teoriji koja objašnjava početne procese unutar svemira (ne objašnjava iz čega je i kako nastao).

AlfaOmega wrote: 
E sad, ka veliki ekspert na poljima kvantne fizike

Ako stvarno jesi stručnjak na području kvantne mehanike, onda bi morao znati da Teorija velikog praska nema veze sa kvantnom fizikom jer jednostavno (za sad) nije kvantno dešifrirana (što se smatra možda i največim problemom znanosti fizike 20. stoljeća koji je to ostao i do danas), nego proizlazi iz Einsteinove Opće teorije relativnosti koja se uobičajeno smatra posljednjom (vjerojatno ipak ne i zadnjom) velikom teorijom klasične fizike.

Speare Shaker wrote:

RayMabus wrote:
pa ćeš gledat teleskopom u taj centar odakle je sve počelo tj ta eksplozija.

U točki singularnosti Velikog praska se nije dogodila nikakva eksplozija jer nije imalo što eksplodirati.
To je jednostavno početak naglog širenja svemira samog. Tu priču o eksploziji su smislili novinari koje je to naglo širenje podsjećalo na eksploziju, a time su pokušali i postići dodatnu atratktivnost za svoje čitatelje kojima su prenosili vijesti o (tada) novoj fizikalnoj teoriji koja objašnjava početne procese unutar svemira (ne objašnjava iz čega je i kako nastao).

Ma ok. Gledam bil se to moglo vidit tako nekim teleskopom al ...

To se sve dešava unutar jednog prostora tako da nemaš prema čemu okrenit taj teleskop da dobiješ taj pravac po kom bi to svjetlo iz tako daleke prošlosti putovalo.

Ono je tu al ga ne možeš ti uvatit ako nema razdaljine.

AssadNaPodmornici wrote:

mislim da prije toga i nije bilo svjetla

In physical cosmology, the photon epoch was the period in the evolution of the early universe in which photons dominated the energy of the universe.
The photon epoch started after most leptons and anti-leptons were annihilated at the end of the lepton epoch, about 10 seconds after the Big Bang.

https://en.wikipedia.org/wiki/Photon_epoch

Taj teleskop bi mora montirat na rub svemira jer je materijalni svemir ograničen brzinom svjetlosti.

Dakle možemo reči da je prva zraka svjetla iz svemira odletila iz centra i još putuje prema rubu svemira i tako ga širi.

Doduše ima tu i zakrivljenost jer i ta čestica ima neku masu pa joj opet zakrivi putanju i tako se ona lagano okreće i to je plašt, vanjski plašt svemira.

Al u teoriji da ta prva čestica nakon nekog vremena ne zaokreće putanju jer ima i sama masu nego da putuje samo naprijed linerano onda bi taj teleskop mora stavit u tom slučaju na rub svemira i usmjerit prema galaksijama i dobio bi tu prvu svjetlost tj taj podatak ( sliku početka svemira ).

RayMabus wrote:Taj teleskop bi mora montirat na rub svemira jer je materijalni svemir ograničen brzinom svjetlosti.

Dakle možemo reči da je prva zraka svjetla iz svemira odletila iz centra i još putuje prema rubu svemira i tako ga širi.

Doduše ima tu i zakrivljenost jer i ta čestica ima neku masu pa joj opet zakrivi putanju i tako se ona lagano okreće i to je plašt, vanjski plašt svemira.

Al u teoriji da ta prva čestica nakon nekog vremena ne zaokreće putanju jer ima i sama masu nego da putuje samo naprijed linerano onda bi taj teleskop mora stavit u tom slučaju na rub svemira i usmjerit prema galaksijama i dobio bi tu prvu svjetlost tj taj podatak ( sliku početka svemira ).

Mora bit pravac. O tome se radi.

Svetlost putuje po pravcu ( amo tako reč ako nema prepreka il pošto ima masu ipak je nakon nekog vremena velika masa galaksija lagano skreće s tog pravca ) i ako ti nešto želiš tako priko svitla gledat šta je bilo prije triba ti PRAVAC.

O tome se radi.

Ne mogu ja sa Zemlje teleksopom gledat u Zemlju i šta se ovdje desilo prije 40 miljona godina. Moram se maknit na planetu udaljenu 40 miljona godina i to gledat tj čekam tu svjetlost da mi upadne u očni sistem il na neku kartu koja će to zabilježit tj slika i slično.

Speare Shaker wrote:

AlfaOmega wrote:

Ti kad gledaš teleskopom u kutak svemira udaljen od sebe cca 10 milijardi svitlosnih godina (puno pri nastanka našeg Sunčevog sustava), ne vidiš ga u sadašnjem vrimenu, neg vidiš kak je izgleda tad, jer tvoj teleskop registrira fotone svitlosti iz tog vrimena.

Prije 10 milijarda godina?
To bi vrijedilo kada bi se svemir širio brzinom svjetlosti.
Međutim, premda Einsteinova Specijalna teorija relativnost predstavlja ograničenje u smislu maksimalne brzine kojom se neka čestica ili objekt može kretati unutar svemira samog (na lokalnoj razini) to ne vrijedi za brzinu širenja svemira.
Svemir se može širiti bilo kojom brzinom pa tako i nekom većom od brzine svjetlosti, jer ne postoji teorijsko ograničenje u tom smislu, a iz veličine svemira u odnosu na njegovu starost je očito da brzina svjetlosti tu ne predstavlja niti realno (eksperimentalno, opažačko) ograničenje.

da i ne kao i mačka.
čekamo marca da nam pojasni.

ako zanemarimo boga, upitan je start.
ako se širi brzinom svjetlosti da li ili ne upisujemo vektor brzine.
ima hrpa pitanja a malo odgovora.
ali ima ravnozemljaša i onih drugih.

pustilo je reya s klinike, a bio bi licemjeran kada bi napisao da je zasrao temu.

veber wrote:pustilo je reya s klinike, a bio bi licemjeran kada bi napisao da je zasrao temu.

Ma slučajno san kliknija na temu. Dan dva tu stoji i nisan ni pogleda. Mislin se to je neki lik. Vidin danas nešto lansiraju iz francuske Gvajane jer to je jedan od najboljih položaja na planeti za lansiranje u orbitu jer je blizu ekvatora pa dobije skok i to je bolje od Miamija koje NASA ima i kad imaš skok puno je veća mogućnost uspješnog lansiranja a ovo koliko san pročita neka cifra triljon nešto, zabolila me glava kad san čuja koliko to govno košta i onda nisu tili riskirat sa Mijamija nego Gvajana a to je evropska lansirna rampa i onda san skužija da u naslovu piše teleskop i da to nije neki lik.

Pa eto pogleda slučajno. Nije mi namjera spamat.

Speare Shaker wrote:

AlfaOmega wrote:

Ti kad gledaš teleskopom u kutak svemira udaljen od sebe cca 10 milijardi svitlosnih godina (puno pri nastanka našeg Sunčevog sustava), ne vidiš ga u sadašnjem vrimenu, neg vidiš kak je izgleda tad, jer tvoj teleskop registrira fotone svitlosti iz tog vrimena.

Prije 10 milijarda godina?
To bi vrijedilo kada bi se svemir širio brzinom svjetlosti.
Međutim, premda Einsteinova Specijalna teorija relativnost predstavlja ograničenje u smislu maksimalne brzine kojom se neka čestica ili objekt može kretati unutar svemira samog (na lokalnoj razini) to ne vrijedi za brzinu širenja svemira.
Svemir se može širiti bilo kojom brzinom pa tako i nekom većom od brzine svjetlosti, jer ne postoji teorijsko ograničenje u tom smislu, a iz veličine svemira u odnosu na njegovu starost je očito da brzina svjetlosti tu ne predstavlja niti realno (eksperimentalno, opažačko) ograničenje.

To je već teorija. Neutrini se dokazano šire brzinom većom od fotona, ali zasad nauka još ni zvanično rekla da je granica svemira sve što je dalje od fotona. 

Naravno, ti mereš reći - zajebi zvaničnu nauku, ak se neutrini šire brže od fotona, onda je svemir dalje od onoga kaj je doseg svitlosti. 
Ali to je već kvazi-realnost.
E tu stupa na scenu kvantna fizika - vidiš, kad zaključaš mačku u kutiju sa otrovom čija je matematička snaga takva da mačka ima šanse od 50% da preživi, automatski ti imaš dvi realnosti do momenta otvaranja kutije. A to je da je mačka 50% živa, i druga realnost da je mačka 50% mrtva. Kad pak konačno otvoriš kutiju i ugledaš mačku, ta virovatnoća od 50% nestaje. Mačka je ili 100% živa ili 100% mrtva. 

Isto ti je i sa double-slit eksperimentom svitlosti. Dok ne promatraš kretanje fotona kroz sam otvor, neg mahinalno iznad otvora, vidiš valoviti prikaz svitlosti. Ak pak gledaš te fotone pomno kak iz izvora prolaze kroz sam otvor, vidiš uzorak koji čestice i triba da ostavljaju.

Pitanje - kaj je zapravo realno? Jel svitlost čestica ili talas?

AlfaOmega wrote:

Speare Shaker wrote:

AlfaOmega wrote:

Ti kad gledaš teleskopom u kutak svemira udaljen od sebe cca 10 milijardi svitlosnih godina (puno pri nastanka našeg Sunčevog sustava), ne vidiš ga u sadašnjem vrimenu, neg vidiš kak je izgleda tad, jer tvoj teleskop registrira fotone svitlosti iz tog vrimena.

Prije 10 milijarda godina?
To bi vrijedilo kada bi se svemir širio brzinom svjetlosti.
Međutim, premda Einsteinova Specijalna teorija relativnost predstavlja ograničenje u smislu maksimalne brzine kojom se neka čestica ili objekt može kretati unutar svemira samog (na lokalnoj razini) to ne vrijedi za brzinu širenja svemira.
Svemir se može širiti bilo kojom brzinom pa tako i nekom većom od brzine svjetlosti, jer ne postoji teorijsko ograničenje u tom smislu, a iz veličine svemira u odnosu na njegovu starost je očito da brzina svjetlosti tu ne predstavlja niti realno (eksperimentalno, opažačko) ograničenje.

To je već teorija. Neutrini se dokazano šire brzinom većom od fotona, ali zasad nauka još ni zvanično rekla da je granica svemira sve što je dalje od fotona. 

Naravno, ti mereš reći - zajebi zvaničnu nauku, ak se neutrini šire brže od fotona, onda je svemir dalje od onoga kaj je doseg svitlosti. 
Ali to je već kvazi-realnost.
E tu stupa na scenu kvantna fizika - vidiš, kad zaključaš mačku u kutiju sa otrovom čija je matematička snaga takva da mačka ima šanse od 50% da preživi, automatski ti imaš dvi realnosti do momenta otvaranja kutije. A to je da je mačka 50% živa, i druga realnost da je mačka 50% mrtva. Kad pak konačno otvoriš kutiju i ugledaš mačku, ta virovatnoća od 50% nestaje. Mačka je ili 100% živa ili 100% mrtva. 

Isto ti je i sa double-slit eksperimentom svitlosti. Dok ne promatraš kretanje fotona kroz sam otvor, neg mahinalno iznad otvora, vidiš valoviti prikaz svitlosti. Ak pak gledaš te fotone pomno kak iz izvora prolaze kroz sam otvor, vidiš uzorak koji čestice i triba da ostavljaju.

Pitanje - kaj je zapravo realno? Jel svitlost čestica ili talas?

dualna je.
pitanje je samo kolika je brzina svjetlosti.
isto je bilo s bzinom zvuka, avioni ju probijaju.
a i zove se teorija relativne brzine.

Ako budete letjeli brže od brzine svjetlosti postat ćete Aštari.

To vam je nematerijalni svemir. Da postoji al spada pod nematerijalni svemir. I sama vibracija je brzina pa nešto šta vibrira na većoj brzini od brzine svjetlosti jenostavno će nestat iz vidljivog polja i materijalnog svemira.

Nikola Tesla je radio nešto na tome. Projekt Pfiladelfija. Mislim da se tako zvao projekt.

To je svijet demona, anđela, malih Bogova , duša, duša koje umru dakle preminulih itd.

Oni postoje na toj vibraciji.

Također postoje i na nižoj al ako se nisu inkarnrali onda ih nema u materijalnom svijetu kao neki objekt kojeg su okupirali. Duša se inkarnira.

i od horsa se leti

Naravno da svitlost drugačijom brzinom putuje kroz vakum i kroz atmosferski pritisak nebeskog tila.
Sam koncept prostor-vrimena uvitovan gravitacijom nebeskog tila čini da se vrime potrebno za briznu uspori. 
Ali u slučaju Zemlje, gravitacija usporava svitlost za tek 0.01%. 

Pravi razlog koji svitlost usporava na Zemlji je gustoća materije. U samoj troposferi svitlost je već za cca 10% sporija neg u svemiru. U dijamantu, kao najgušćem materijalu na zemlji, svitlost se kreće briznom od tek 100.000 kilometara u sekundi, što je manje od trećine njene brzine kroz vakum.

Ali nije ni to poanta. Mene interesira teorija struna za koju su se svi danas poznati fizičari ufatili ka pjanac plota. A upravo bi ta prva sekunda nastanka svemira mogla razjasniti istu.

AlfaOmega wrote:

Speare Shaker wrote:

AlfaOmega wrote:

Ti kad gledaš teleskopom u kutak svemira udaljen od sebe cca 10 milijardi svitlosnih godina (puno pri nastanka našeg Sunčevog sustava), ne vidiš ga u sadašnjem vrimenu, neg vidiš kak je izgleda tad, jer tvoj teleskop registrira fotone svitlosti iz tog vrimena.

Prije 10 milijarda godina?
To bi vrijedilo kada bi se svemir širio brzinom svjetlosti.
Međutim, premda Einsteinova Specijalna teorija relativnost predstavlja ograničenje u smislu maksimalne brzine kojom se neka čestica ili objekt može kretati unutar svemira samog (na lokalnoj razini) to ne vrijedi za brzinu širenja svemira.
Svemir se može širiti bilo kojom brzinom pa tako i nekom većom od brzine svjetlosti, jer ne postoji teorijsko ograničenje u tom smislu, a iz veličine svemira u odnosu na njegovu starost je očito da brzina svjetlosti tu ne predstavlja niti realno (eksperimentalno, opažačko) ograničenje.

To je već teorija. Neutrini se dokazano šire brzinom većom od fotona, ali zasad nauka još ni zvanično rekla da je granica svemira sve što je dalje od fotona. 

Naravno, ti mereš reći - zajebi zvaničnu nauku, ak se neutrini šire brže od fotona, onda je svemir dalje od onoga kaj je doseg svitlosti. 

Nije to samo teorija nego logička intepretacija opažanja po kojem je veličina svemira tolika da se ne bi mogla dostići da se svemir nije širio brzinom većom od brzine svjetlosti od njegovog nastanka u točki singularnosti Velikog praska.
Dakle, to je zapravo opažanje po kojem je očito da brzina širenja svemira nije ograničena brzinom svjetlosti.
Dalje, neutrini se ne šire brže od fotona, ne znam kako si došao do tog zaključka.
Poanta je u dva detalja (a vrag znamo leži u detalju/ima).
Prvi je da neutrini imaju masu, koja dosuše nije ustanovljena i vrlo je mala, ali ako imaju masu, onda po Einsteinovoj Specijalnoj teoriji relativnosti ne mogu niti dostići brzinu svjetlosti (brzine kretanja fotona), a kamoli je prestići.
Druga je da neutrini najnormalnije prolaze kroz materiju što fotoni ne mogu pa se u posebnim slučajevima može steći privid kako su neutrini došli do nas prije nego su fotonu u nekim posebnim slučajevima.
I nije mi ni na kraj pameti izgovoriti tu glupost - zajebi službenu znanost - što mnogim loše informiranim blogerima ne predstavlja nikakav problem pa im zati niti ničim dokazane tvrdnje poput ove da se neutrini kreću brže od fotona ne predstavlja problem iznijeti, a onda ima i onih koji ne poznaju fiziku, a vjeruju kojekakvim blogerima, ne predstavlja problem ponoviti njihove tvrdnje koje nemaju veze niti sa bilo kojom teorijom niti sa opažačkim nalazima.

AlfaOmega wrote:Naravno da svitlost drugačijom brzinom putuje kroz vakum i kroz atmosferski pritisak nebeskog tila.
Sam koncept prostor-vrimena uvitovan gravitacijom nebeskog tila čini da se vrime potrebno za briznu uspori. 
Ali u slučaju Zemlje, gravitacija usporava svitlost za tek 0.01%. 

Pravi razlog koji svitlost usporava na Zemlji je gustoća materije. U samoj troposferi svitlost je već za cca 10% sporija neg u svemiru. U dijamantu, kao najgušćem materijalu na zemlji, svitlost se kreće briznom od tek 100.000 kilometara u sekundi, što je manje od trećine njene brzine kroz vakum.

Ali nije ni to poanta. Mene interesira teorija struna za koju su se svi danas poznati fizičari ufatili ka pjanac plota. A upravo bi ta prva sekunda nastanka svemira mogla razjasniti istu.

kolega, teoriju struna je bacil hawking.
koji je utjecaj ne znamo.
motamo se ko mačka oko noge.

AlfaOmega wrote:
Pravi razlog koji svitlost usporava na Zemlji je gustoća materije. U samoj troposferi svitlost je već za cca 10% sporija neg u svemiru. U dijamantu, kao najgušćem materijalu na zemlji, svitlost se kreće briznom od tek 100.000 kilometara u sekundi, što je manje od trećine njene brzine kroz vakum.

Zanimljivo.

i dijamant nije najjači
koristimo sintetizirane materijale daleko čvršće od dijamanta.