Evropa se sasrala

Kako se moć Europe smanjuje, njezin strah raste, a rezultat su ogromne pogreške i kod kuće i u inozemstvu.

‘Boje se Rusije, strah ih je Izraela, Trump ih paralizira, a zbog Afrike su prestravljeni... Ako tako nastave, umrijet će!‘

Europa više nema moć u svjetskim poslovima kakvu je imala nekoć, kada je postojao liberalni međunarodni poredak koji je ovisio o moći SAD-a i u kojem je međunarodna suradnja cvjetala. U tom svijetu Europa nije bila supersila, ali su obilježja posthladnoratovske ere - multilateralizam, regionalna suradnja, međuovisnost, procvat demokracije, ‘meka‘ moć i slobodna trgovina - bile i karakteristike Europske unije.

Danas se nalazimo u post-posthladnoratovskoj eri i svijet je promijenio smjer. Neke značajke starog sustava žive i dalje, ali suprotne sile kao što su nacionalizam, protekcionizam i unilateralizam sve više jačaju.

Ne sviđa im se reakcija đenerala vasione na eu sastanak 20.02.2022 godine kad su podržali Komšića a Hrvatskoj rekli da odjebe i da će oni islamski vilajet u BiH.

Mogli bi se opet okupit pa opet napravit glaanje a u svezi Komšića da vidimo jel se šta tute promijenilo na bolje.

Nije. A zašto nije ? Zato šta vas triba fizički pobiti jer kad i četvrti put podržavaš preglasavanje Hrvata onda to nije slučajnost nego vaša trajna agenda a to se riješava samo jednim lijekom a zove se: METAK U ČELO.

RayMabus wrote:Ne sviđa im se reakcija đenerala vasione na eu sastanak 20.02.2022 godine kad su podržali Komšića a Hrvatskoj rekli da odjebe i da će oni islamski vilajet u BiH.

Mogli bi se opet okupit pa opet napravit glaanje a u svezi Komšića da vidimo jel se šta tute promijenilo na bolje.

Nije. A zašto nije ? Zato šta vas triba fizički pobiti jer kad i četvrti put podržavaš preglasavanje Hrvata onda to nije slučajnost nego vaša trajna agenda a to se riješava samo jednim lijekom a zove se: METAK U ČELO.

Došal si na višu razinu.
Više ne kolješ.

Termini klanje i metak u čelo ovdje nisu termini koji označavaju to jer se radi o političarima pa u osnovi znače njihovu političku likvidaciju.

Klanje Komšičevaca = političko uništenje podržavatelja Komšića.

Ne označavaju fizičku nego političku likvidaciju.

Desničari slave velike pobjede širom Evrope: Radikalni okret euroskepticizmu od Brisela do Skopja

Građani Evropske unije će od 6. do 9. juna ove godine birati svoje zastupnike u Evropskom parlamentu. Brojne ankete pokazuju jasan trend - EU će pratiti veliki dio Evrope i naglo "skrenuti" ka desnici.

Skoro sve izlazne ankete manje od mjesec dana prije nego što Evropljani izađu na birališta pokazuju jasnu pobjedu desnice.

Kada se gleda situacija po državama, očito je da će doći do skoka broja glasova za radikalne stranke. Među njima prednjače Alternative fur Deutschland (AFD) iz Njemačke, Rassemblement National (RN) iz Francuske te Fratelli d'Italia (FI) iz Italije.

Ove tri stranke pripadaju konzervativnijim grupama stranaka u Evropskom parlamentu. AfD i RN pripadaju radikalnoj grupi Identitet i Demokratija, dok FI pripada grupi Evropski konzervativci i reformisti. Pored ove dvije grupe, postoji i grupa okupljena oko Evropske pučke stranke, kojoj pripada, između ostalih, i hrvatski HDZ.

Ove tri grupe stranaka bi, prema posljednjim anketama, trebale osvojiti 331 mjesto u Evropskom parlamentu. Očekuje se podrška i stranke Fidesz, koja već 14 godina drži vlast u Mađarskoj. Pripadnici stranke premijera Mađarske Viktora Orbana nisu pridruženi niti jednoj grupi, ali će sigurno dati podršku svojim ideološkim istomišljenicima.

Interesantno je napomenuti da sve ove stranke imaju ozbiljne skandale iza sebe, koji očigledno neće spriječiti brojne glasače da im daju svoje povjerenje. Sve su na neki način povezane uz fašističke ili neonacističke pokrete u svojim državama, mada se od toga pokušavaju "oprati".

Jasno je da ove stranke ne predstavljaju vrijednosti koje zastupa Evropska unija. Čak i van ovih skandala, u pojedinim strankama rade radikalni euroskeptici, koji čak i zagovaraju ukidanje ove političke organizacije. Uzimajući sve to u obzir, zašto glasači u EU žele ove političke opcije da ih predstavljaju?

Odgovor se krije u političkom trendu koji je počeo 2015. godine u SAD-u, barem u ovom formatu. Donald Trump je 16. juna 2015. godine najavio da će se kandidovati za predsjednika SAD-a, te je upravo tu, uz malo zakašnjenje od nekoliko mjeseci u Evropi, pokrenut val desnog populizma širom svijeta.

Put Evrope ka populizmu, posebno onom desnom, može se objasniti kao odgovor na brojna dešavanja na samom kontinentu, među kojima je najznačajniji dolazak velikog broja migranata.

Pored kampanje Trumpa u SAD-u i borbe za izlazak Velike Britanije iz EU, 2015. godinu je obilježila i migrantska kriza. Ulazak 1.3 miliona ljudi u Evropu okrenuo je građane ovog kontinenta ka desnim političkim opcijama, koje nisu nudile održiva rješenja, već krivile aktuelnu vlast za loš menadžment krize. Na toj krizi je došlo do porasta popularnosti AfD-a, Marine Le Pen, te do konsolidacije vlasti Fidesza u Mađarskoj. Efekte ovog vala populizma osjećamo i danas.

Došlo je do blage pauze tokom pandemije virusa Covid-19. Tada su brojne konzervativne stranke, posebno u Evropi, krenule putem teorija zavjera, koje očigledno nisu bile popularne među stanovništvom. To je djelomično usporilo globalni pomak ka desnim političkim opcijama, ali je četiri godine nakon početka pandemije jasno da je to samo bila kratka pauza prije povratka prijašnjem trendu.

Krenulo je s Trumpom i Brexitom (izlaskom Velike Britanije iz EU), a skoro deset godina kasnije, populizam se na velika vrata vraća širom Evrope. Osim izbora za Evropski parlament, desnica jača i van ove organizacije.

Desničari slave velike pobjede širom Evrope: Radikalni okret euroskepticizmu od Brisela do Skopja

Desničari slave velike pobjede širom Evrope: Radikalni okret euroskepticizmu od Brisela do Skopja

Građani Evropske unije će od 6. do 9. juna ove godine birati svoje zastupnike u Evropskom parlamentu. Brojne ankete pokazuju jasan trend - EU će pratiti veliki dio Evrope i naglo "skrenuti" ka desnici.

Skoro sve izlazne ankete manje od mjesec dana prije nego što Evropljani izađu na birališta pokazuju jasnu pobjedu desnice.

Kada se gleda situacija po državama, očito je da će doći do skoka broja glasova za radikalne stranke. Među njima prednjače Alternative fur Deutschland (AFD) iz Njemačke, Rassemblement National (RN) iz Francuske te Fratelli d'Italia (FI) iz Italije.

Ove tri stranke pripadaju konzervativnijim grupama stranaka u Evropskom parlamentu. AfD i RN pripadaju radikalnoj grupi Identitet i Demokratija, dok FI pripada grupi Evropski konzervativci i reformisti. Pored ove dvije grupe, postoji i grupa okupljena oko Evropske pučke stranke, kojoj pripada, između ostalih, i hrvatski HDZ.

Ove tri grupe stranaka bi, prema posljednjim anketama, trebale osvojiti 331 mjesto u Evropskom parlamentu. Očekuje se podrška i stranke Fidesz, koja već 14 godina drži vlast u Mađarskoj. Pripadnici stranke premijera Mađarske Viktora Orbana nisu pridruženi niti jednoj grupi, ali će sigurno dati podršku svojim ideološkim istomišljenicima.

Interesantno je napomenuti da sve ove stranke imaju ozbiljne skandale iza sebe, koji očigledno neće spriječiti brojne glasače da im daju svoje povjerenje. Sve su na neki način povezane uz fašističke ili neonacističke pokrete u svojim državama, mada se od toga pokušavaju "oprati".

Jasno je da ove stranke ne predstavljaju vrijednosti koje zastupa Evropska unija. Čak i van ovih skandala, u pojedinim strankama rade radikalni euroskeptici, koji čak i zagovaraju ukidanje ove političke organizacije. Uzimajući sve to u obzir, zašto glasači u EU žele ove političke opcije da ih predstavljaju?

Odgovor se krije u političkom trendu koji je počeo 2015. godine u SAD-u, barem u ovom formatu. Donald Trump je 16. juna 2015. godine najavio da će se kandidovati za predsjednika SAD-a, te je upravo tu, uz malo zakašnjenje od nekoliko mjeseci u Evropi, pokrenut val desnog populizma širom svijeta.

Put Evrope ka populizmu, posebno onom desnom, može se objasniti kao odgovor na brojna dešavanja na samom kontinentu, među kojima je najznačajniji dolazak velikog broja migranata.

Pored kampanje Trumpa u SAD-u i borbe za izlazak Velike Britanije iz EU, 2015. godinu je obilježila i migrantska kriza. Ulazak 1.3 miliona ljudi u Evropu okrenuo je građane ovog kontinenta ka desnim političkim opcijama, koje nisu nudile održiva rješenja, već krivile aktuelnu vlast za loš menadžment krize. Na toj krizi je došlo do porasta popularnosti AfD-a, Marine Le Pen, te do konsolidacije vlasti Fidesza u Mađarskoj. Efekte ovog vala populizma osjećamo i danas.

Došlo je do blage pauze tokom pandemije virusa Covid-19. Tada su brojne konzervativne stranke, posebno u Evropi, krenule putem teorija zavjera, koje očigledno nisu bile popularne među stanovništvom. To je djelomično usporilo globalni pomak ka desnim političkim opcijama, ali je četiri godine nakon početka pandemije jasno da je to samo bila kratka pauza prije povratka prijašnjem trendu.

Krenulo je s Trumpom i Brexitom (izlaskom Velike Britanije iz EU), a skoro deset godina kasnije, populizam se na velika vrata vraća širom Evrope. Osim izbora za Evropski parlament, desnica jača i van ove organizacije.

Desničari slave velike pobjede širom Evrope: Radikalni okret euroskepticizmu od Brisela do Skopja








Lipo san vam se potpisa dole ispod tog posta od prije godinu dana i rekao ne bio ja to ako to ne bude tako.

General GF s pet zvjezdica, pripadnik Aštar komande i pripadnik anđeoske hijerarhije Znanja.